wiedźma Margo wiedźma Margo
390
BLOG

Kwantowa Grawitacja i dodatkowe wymiary

wiedźma Margo wiedźma Margo Rozmaitości Obserwuj notkę 4

Witam!

Dziś - na początek - przedstawiam fragmenty z mojej pracy przedstawionej na stronie

www.grawitor.pl

w ktorej zastanawiam sie nad możliwością odkrycia prawdziwej natury kwantowej grawitacji.

1)            Nowe podejście do rozumienia wymiaru kołowego.

2)            Nowe podejście do rozumienia pojęcia krzywizny oraz wprowadzenie nowego wymiaru krzywizny (kołowej).

3)            Nowe ujęcie geometrii płaskiego świata uwzględniające dynamikę zmian stanów okręgu w ponad dwuwymiarowej przestrzeni. To nowe ujęcie pozwoli potraktować okrąg nie tylko jako figurę geometryczną, ale również jako obiekt – zjawisko fizyczne o zmiennych stanach – rodzaj struny z Teorii Strun.

 

Wprowadzenie dwóch nowych wymiarów: wymiaru kołowego i wymiaru krzywizny kołowej jest konieczne dla zrozumienia natury zjawisk kwantowych, a zwłaszcza grawitacji.  Stanowią one wraz z czterema dotychczasowymi wymiarami (trzema przestrzennymi i jednym czasowym) rodzaj META-CZASOPRZESTRZENI, w której zachodzą zdarzenia obserwowalne na płaszczyźnie euklidesowej jako obiekty i zjawiska kwantowe (oraz ich grawitacyjne oddziaływania). Nowe wymiary posłużyć do unifikacji znanych teorii.

 

Dodatkowe wymiary są „promowane” przez Teorie Strun. Wcześniej Charles Edward Hinston podobnie jak Teodor Kaluza tłumaczyli, że piąty wymiar, którego nie można wykryć eksperymentalnie, różni się od pozostałych wymiarów, ponieważ „zapadł się on do okręgu o tak niewielkich rozmiarach, że nawet atomy nie mogłyby się w nim zmieścić”. (Michio Kaku „Hiperprzestrzeń, wszechświaty równoległe, pętle czasowe i dziesiąty wymiar”). Peter Freund także starał się potwierdzić tezę dotyczącą istnienia piątego wymiaru, w którym każdy, kto trafiłby do niego, w końcu znajdzie się w punkcie wyjścia, ponieważ wymiar ten jest topologicznie identyczny z okręgiem, a wszechświat jest topologiczny z cylindrem. W ten sposób piaty wymiar miał stać się wymiarem fizycznym i przestać być wyłącznie matematyczną sztuczką wprowadzoną po to, by manipulować elektromagnetyzmem i grawitacją. (Nowy wymiar stanowił element łączący dwie podstawowe siły: elektromagnetyzm i grawitację w jedną.) Wciąż jednak był zbyt mały, by można było go zmierzyć.

           

Steven Hawking również, tak jak wielu innych, na pytanie gdzie są te dodatkowe wymiary, odpowiada:” W dodatkowych wymiarach przestrzeń jest bardzo mocno zakrzywiona, tak, że jej rozmiar jest bardzo mały – około miliardowej, miliardowej, miliardowej części centymetra. Jest to tak niewiele, że tych wymiarów po prostu nie dostrzegamy, widzimy wyłącznie czas i trzy wymiary przestrzenne, w których czasoprzestrzeń jest niemal płaska”. (Steven Hawking „Krótka historia czasu”.) Dalej uczony przytacza przykład słomki: „Jeśli jej się przyglądamy z bliska, widzimy dwuwymiarowy cylinder (położenie punktu na słomce jest określone przez dwie liczby – długość wzdłuż słomki i odległość po obwodzie). Jeśli natomiast patrzymy na nią z daleka, nie widzimy jej grubości. Wtedy słomka wydaje się jednowymiarowa (do określenia punktu wystarczy tylko długość). Podobnie czasoprzestrzeń: w małych skalach jest dziesięciowymiarowa i mocno zakrzywiona, ale w wielkich skalach nie widać ani krzywizny, ani dodatkowych wymiarów”. Jednakże przykład, który opisuje słomkę jako jednowymiarową (do określenia punktu wystarczy tylko długość) nie wyklucza faktu, że gdy słomkę obserwujemy z bliska, dostrzegamy, że jest ona cylindrem. Dlaczego mielibyśmy pomijać to, że dostrzegamy przekrój słomki jako okrąg? A wcale do takiej obserwacji nie potrzebujemy dodatkowych przyrządów. No, chyba że z powodu wady wzroku niezbędne są nam okulary. Ale to, że z powodu niedoskonałości wzroku ulegamy złudzeniom, wcale nie znaczy, że słomka jest po prostu linią. Fakt, że nasze zmysły dostrzegają trójwymiarowość i czas, nie wyklucza innego faktu, że poruszamy się w czasoprzestrzeni ponad czterowymiarowej.

(...)

Dotychczasowa zasada równoważności Einsteina wynikała z geometrii nie uwzględniającej zmian wartości krzywizny przestrzennej układu, ale można powiedzieć, że ustala ją i określa wymiar kołowy oraz zerowy poziom wymiaru krzywizny.  Zasada równoważności mówi, że gdy energia całkowita układu wzrasta, to albo następuje przyrost masy albo następuje wzrost prędkości

E = mv² oraz E = mc²,

ale prędkość światła stanowi nienaruszalną granicę. W nowej geometrii kwantowej energia przestrzeni układu grawitacyjnego w pewnych przypadkach może przekraczać tę granicę, ale ma to związek ze zmianami wartości układu w wymiarach kołowym i krzywizny.

 

Zastosowanie nowej geometrii może pozwolić nawet na "składanie" czyli sumowanie prędkości światła c. Może wytłumaczyć możliwość istnienia prędkości ponadświetlnych.. i to, jak powstaje materia, czym jest elektron i proton ...i  odpowiada na wiele dotąd nierozstrzygniętych problemów i pytań.

 

 

 

 

 

" Rzeczywistość składa się z nieskończonego strumienia interpretacji postrzegania, które my, jednostki posiadające specyficzne członkostwo nauczyliśmy się odczuwać jako oczywiste. (...) Nasz odbiór rzeczywistości jest przez nas uznawany za tak niepodważalny, że podstawowe założenie magii traktujące go jedynie jako jeden z wielu opisów, niełatwo przyjąć poważnie." " Don Juan - człowiek wiedzy i nauczyciel Carlosa Castanedy. ------------------------------------------------- dodatek z dnia 13.09.09 "Każdy człowiek tworzy swoją osobistą historię ze swojej własnej i jedynej w swoim rodzaju perspektywy. Po co w takim razie narzucać innym swoją wersję, jeśli będzie ona dla nich nieprawdziwa? Kiedy to zrozumiesz, nie będziesz odczuwać potrzeby obrony tego, w co wierzysz. Nie jest ważne to, aby mieć rację i dowieść innym, że są w błędzie. Postrzegaj każdego człowieka jako ARTYSTĘ, kogoś, kto ma ci do opowiedzenia jakąś historię. Wiedz, że to, w co wierzą inni, jest po prostu ich punktem widzenia, i że nie ma to z Tobą nic wspólnego." Don Miguel Ruiz ------------------------------------------------- -------------------------------------------------- Moje notki "unifikacyjne": 1. Geometria kwantowa 1 2. Geometria kwantowa 2 3. Geometria Kwantowa 3 -wstęp do kwantowej grawitacji 4. Geometria kwantowa 4 5. Torusy 6. Prędkość grawitacyjna a stała Plancka 7. Kwanty światła i eter - część I. 8. Kwanty światła i eter - część II. pozostałe notki w polecane strony

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Rozmaitości